Meloniki z kulturą czyli po prośbie w Alior Banku

Widzę, że blogowicze nie próżnowali dziś (a w sumie od kilku minut już wczoraj) i 1 kwietnia uczcili zamieszczając ciekawe wpisy a to o rentierze co się sprzedał, a to znowu o SLD wchodzącej na giełdę. Przyznam szczerze, że w przypadku rentiera najpierw pomyślałem "cholera, udało się skurczybykowi", ale gdy zobaczyłem słowa "Foolsday" i "Fimothy Terriss" to mnie otrzeźwiło, że przecież jest dzień robienia w jajo niekoniecznie wielkanocne :)

Mnie niestety jakoś zawsze brakowało inwencji twórczej w kwestii prima aprilis więc i tym razem nie popisałem się niczym spektakularnym. Wstałem o 9, wypiłem poranną kawę, zapaliłem papierosa i sprawdziłem co ciekawego ma dla mnie pewna strona z darmową kinematografią. Słoneczko pięknie świeciło za oknem, wiatr powiewał firanką wyssaną przez uchylone okno niczym oszalały kibic flagą i stwierdziłem że coś by trzeba zrobić ze sobą konstruktywnego. Wybrałem się więc do Polbanku po wyciągi sprzed trzech miesięcy, a później do Aliora złożyć wniosek o przyznanie limitu w koncie (melonikowa odmiana kredytu odnawialnego).

Jak zwykle nie obyło się bez niespodzianek. Pani w kasie placówki Polbanku oznajmiła, że czegoś takiego jak kopia wyciągu to nie może mi wydrukować i druknęła mi listę transakcji z rachunku kredytu.  Nie chciało mi się już pytać co w takim razie oznacza pozycja w tabeli opłat i prowizji opisana jako "kopia wyciągu starszego niż 3 miesiące" kosztująca 10 PLN za sztukę. Dostałem ten wydruk bezpłatnie więc chociaż tyle dobrego. Co prawda sam mogłem sobie to wydrukować w domu no ale wtedy bym był stratny na eksploatacji prywatnej drukarki :)

Konsultantka - a właściwie zgodnie z tabliczką na jej kubiku "doradca klienta zamożnego" :) - szybko skojarzyła moją osobę z rozmową sprzed kilku dni, a ja ponownie pokazałem jej umowę kredytu, zaświadczenie o zarobkach (notabene Alior ma własny druk więc nie warto wcześniej dręczyć kadrowej o pisanie zwykłego zaświadczenia) no i tę historię rachunku kredytu. Chciałem jej dać także trzy oryginalne wyciągi z ostatnich miesięcy, ale jakoś nie zareagowała na moją wyciągniętą rękę więc włożyłem je do plecaka. No i się zaczęło...

Jako "klient zamożny" siedziałem sobie spokojnie w boksie pani konsultantki, a ona biegała po banku konsultując moją sprawę z kolegami. Umowa kredytowa jaką podpisałem z Polbankiem budzi jak zdążyłem zauważyć sporo kontrowersji. Jest tam co prawda wyraźnie napisane, że jest to kredyt odnawialny, ale nie ma tam ani słowa o numerze rachunku, którego kredyt dotyczy, ani o wysokości przyznanego limitu. Gdy pani konsultant wróciła do biurka stwierdziła, że raczej nic z tego nie wyjdzie właśnie przez brak informacji o limicie jaki mi przyznano w Polbanku. Coś mnie tknęło i wyciągnąłem z plecaka odłożone tam wyciągi. Jak byk widniało na nich "Przyznany limit: 30 000 PLN"...

Znowu przez chwilę siedziałem sam czekając aż pani konsultant porobi ksero wszystkich papierków. Następnie złożyłem dwa podpisy na wniosku o otwarcie konta oraz jeden cyfrowy na ekranie dotykowym (ależ się po tym niewygodnie pisze!). Zostałem jeszcze poproszony o zalogowanie się na konto w mBanku i wydrukowanie wpływów z tytułu wynagrodzenia z ostatnich 6 miesięcy. Na szczęście system mBanku nie sprawia żadnych problemów, a nawet wygodnie oferuje eksport danych do PDFa więc szybko poszło.

Decyzję w sprawie wniosku poznam prawdopodobnie dopiero w przyszłym tygodniu bo wiadomo jak to jest w okresie świąt - połowa załogi na urlopach. Generalnie nie powinienem się nastawiać zbyt optymistycznie. Jednym powodem jest to, że podobno jest to duży kredyt do przeniesienia. W to mi się jakoś wierzyć nie chce, nawet jeśli brać pod uwagę, że banki teraz ostrożniej dobierają kredytobiorców. W końcu nie zarabiam minimum socjalnego, nie mam rodziny na utrzymaniu (w sensie żony i dzieci), mój zawód też raczej nie należy do ryzykownych. Ponadto historia w BIK czysta, zero opóźnień w spłatach czy przekroczonych limitów kredytowych.

Drugim powodem jest to, że posiadam trzy karty kredytowe z limitami na łączną sumę 12 100 PLN. Poza tymi o których wiecie (mBank i GE) mam jeszcze jedną także w GE. Została mi z dawnych czasów, kupowałem laptopa w Vobisie i chociaż kosztował tylko 2 500 PLN to dostałem kredyt w karcie kredytowej z limitem 5 000 PLN. Karta już dawno została spłacona, ale oczywiście jeszcze się nie zebrałem żeby się przejść do GE i ją zamknąć. Idiotyczne z mojej strony, zdaję sobie z tego sprawę. I chociaż nigdy nie używałem ani nie zamierzam używać tej karty to dla banku stanowi potencjalne ryzyko i obniża mi zdolność kredytową. Dlatego zaraz po świętach, bo dziś to raczej już nie dam rady, wybiorę się do placówki GE i poproszę ich o zamknięcie rachunku tej karty. A przy okazji myślę, że niezależnie od decyzji Aliora warto znowu rozważyć rzucenie maksimum środków na spłacenie tej jeszcze zadłużonej karty GE i pozbycie się także tego balastu.

Zobaczymy co będzie, o wynikach oczywiście poinformuję.

PS. Jakby kogoś zastanawiało w jakiej to cudownej firmie etat pozwala na wstawanie o 9 i podziwianie promyków słońca to spieszę wyjaśnić, że 1 kwietnia to pierwszy dzień mojego długiego urlopu :)