Jeszcze 549 PLN...

Dziś saldo karty GE pokazało, że jeszcze tyle muszę oddać bankowi zanim kompletnie się uwolnię od tego balastu. Poniedziałkowy przelew poszedł łącznie na kwotę 1110 PLN gdyż do "fkin five" dorzuciłem jeszcze coś z budżetu na ten miesiąc. Najchętniej już bym spłacił całość, ale nie ma co przesadzać. I tak progres jest monumentalny, jeszcze 10 dni temu byłem dłużny ponad 2000 PLN.

Ktoś może powiedzieć, że łatwo się chwalić szybkimi spłatami jak się ma na to pieniądze. No cóż, faktycznie coś w tym jest. Niemniej jednak nikt mi tego tysiaka nie dał. Nie znalazłem worka z pieniędzmi, nie pojawiły się magicznie na koncie. Sukcesywnie odkładałem te piątaki, które chociaż wydają się śmieszne nominalnie to jednak były dla mnie związane z pewnymi wyrzeczeniami. To, że mnie akurat stać na tyle nie znaczy, że mniejszymi środkami nie warto walczyć z kredytem. Rzecz tak naprawdę rozbija się o ustawienie sobie priorytetów.

Zawsze znajdzie się wymówka żeby trwać w bagnie, ale najtrudniej jest się po prostu zacząć ruszać. Potem już jakoś to idzie, widać postępy i człowiek zaczyna się cieszyć swoim działaniem. Brak aktywności oznacza powrót do marazmu, do pułapki. Tak właśnie działają na psychikę niespłacone kredyty. Zawsze psują plany, zawsze ograniczają, zawsze podkładają nogę.

Ja na pół roku odpuściłem i wmawiałem sobie, że już dość zrobiłem. Przecież pozbyłem się kredytu polbankowego, zamieniłem na tańszy w Allianz, odkładam sobie 5 PLN dziennie, nadpłacam kartę w GE... Ale to tak naprawdę nie było to co powinienem robić. Po prostu było mi już wygodnie i dopadło mnie lenistwo. A na to niestety nie można sobie pozwolić mając na utrzymaniu gromadkę bankierów.